خلاصه شده ای در دل خوشی های حقیر ...

قفل شده ای به زمین و کسی نمی داند کلید را کجا جا گذاشته ای ...

شاید پایه بوته بی خیالی ...

یازیر بارش تنهایی ..

یاروی طاقچه ی عادت ...

مدام ازخودت می پرسی :چرا روز هایت روی پاشنه نمی چرخند؟

چرا چشم هایت لم داده اند در تاریکی؟

چرا در تقویم اتفاق تازه ای نمی افتد؟!

مانده ای چه کنی با این همه (چرا)

باید به یاد بیاوری ...

بیاد بیاوری نقش کلیدی انگشتانت را

که پس از بستن باید دوباره بگشایند ...

به یاد بیاوری که بالاتر از این سقف فیروزه ای

همیشه کسی منتظر شنیدن صدای توست...

که بخوانی اش به شکر...

واجبت کند به لطف...

حالا قبل از این که دلتنگی های در هم فشرده از چشم هایت سرازیر شوند

قبل از این که فراموش کنی و فراموشت کنند

وقبل از این که یخ بزنی در تنهایی وتاریکی...

به یاد بیاور :گاهی فقط زمزمه ای کافی ست

تا بهار از گلدان دلت سر در بیاورد .

ادعو نی استجب لکم ...بخوانید مرا تا اجابت کنم شمارا ...

سلام.....

هفته ی دفاع مقدس مبارک...

ای شهیدان خدایی

کجایید...کجایید...

غیر ت که میگند اینا داشتندو

گفتم که گفته باشم...

تا دیدار بعدی یا علی

نفرین به جنگ

نفرین به خاک

دنیا که دنیا نیست

زندونه

سلام به صلح

سلام به عشق

بی عشق از دنیا چی می مونه

(سلام به صلح محسن چاوشی)

بر در قلبم نوشتم (ورود ممنوع) عشق امد وگفت:(بی سوادم...) 

دلم ازت جدا نشد

نفس تورو نفس کشید

یه سال از این دوری گذشت

قصه به اخر نرسید

با ارزوی دیدنت

هفته به هفته نو شدم

جمله باز می بینمش

وعده ی من شد به خودم

اگر به فردای خود اعتقاد داری

پس

مراقب برنامه های امروزت باش

......